شریف مردی

شریف مردی

یاییملانمیش کیتابلاریم:

1ـ قلمه‌قوزان، 1395
2ـ اولدوزلاردان بیری قایمیشدی، 1395
3ـ یول آیریجیندا یازیلمیش حیکایه‌جیکلر، 1395
۴- داغیتماغا دوغرو، ۱۳۹۹
ایمیلیم:
sharifmardi[@]gmail.com

۶۶ مطلب با موضوع «ادبی تنقید» ثبت شده است

سؤیلم‌لر آراسی دونیالارمی‌دیر ایکی بیربیرینه تاققیشان قاتار، یوخسا بیر سؤیلمین قاتاری‌می؟

«قاراچوخا» رومانیندا اورتایا قویولان سؤزو دیدیرکن..

شریف مردی

 

«ایندی هر زامان مئح یئلی داغلاردا اَسنده ایلقار عمی یادیوا دوشر. هر ناغیلدا، هر تیرینگه‌ده هر سازدا، هر سؤزده، هر آخشام چاغی گونش قیزیللانیبان باتاندا، هر بیر دان ایشیغی سوزنده، هر بیر شیرران سویون شاریلتیسیندا، هر بیر یول گئدیشینده، هر دؤنه تورپاق نوبارچالیق ایی وئرنده، هر بیر اود یاناندا.. بوغازیوی حزین بیر قهَر سیخاندا، اوشاقلار تکین هر یول سئویننده بیرجه لحظه ایلقار یادیوا دوشر.»

«قاراچوخا» رومانینین سون سؤزلَریدیر بونلار. و بوتون سؤزلرینین سونوجو اولان «سن او اوره‌ییوی تاپیبسان؛ دؤیوندوکجه سن دیریسن.» رومانین بوتون ایچسَللییینی ایچَرن جومله‌دیر. سن‌ده چیرپینان «او»یا اولاشماق؛ اونو تاپیب اؤزونده دیری ساخلاماق. سن ایشاریلان «او»نو تاپیبسان‌سا دیری وارلیقسان. روماندا آیین (اوسطوره‌وی) وارلیغی، دوشونجه‌نی، اینانجی تمثیل ائدن بو «او» ایسه ایلقار عمی‌ده گؤستریلمک‌ده‌دیر.

«قاراچوخا» 1373ده یاییلمیش گؤزل رومانلاریمیزداندیر. و بیر منتقد کیمی یاناشسام بو اثره سؤزلریمین سونوجو اولان بودور: قاراچوخا ایران ادبیاتینین تورک قولوندا یازیلان شاه اثر رومانلاریمیزداندیر؛ و دئیه ده بیلرم تکباشینا ادبیات مئیدانیندا آت چاپدیرانلارداندیر بو رومان. «ناصر منظوری» یازدیغی رومانین ایکینجی چاپی دا 1385ده یاییلدی. ایکی بؤلوم و هر بؤلوم یئددی آلت‌بؤلومدن اولوشموشدور بو رومان؛ هر آلت‌بؤلوم ایسه اوچ اولدوزلا بیربیریندن آیریلمیشدیر. بو اوزدن بوردا گلن بوتون سؤزلر رومانین ایکینجی چاپینا قاییدیر.

آنلاتی بیچیمی

یازارین ایکینجی چاپین اؤن سؤزونده «بیر یازار، بیر اوخوجو، یوخسا بیر تنقیدچی!» باشلیقلا آچیقلادیغی آنلاتی بیچیمینه باخمایاراق رومانین آنلاتیجیسی «سینیرلی هر شئی بیلن آنلاتیجی[1]»دیر کی «سن»ی مخاطب توتموش و «او» ضمیری یئرینه «سن» ایشله‌دیب! (بونو دا دئیه بیلَریک: آنلاتیجی «من» یئرینه «سن» قویوبدور! و آچی اوّل شخصین آچیسیدیر) یالنیز اوچونجو و دؤردونجو آلت‌بؤلوم‌ده (13دن 16نجی صفحه‌یه قدر) «او» ضمیری قوربَته گئدن کیمسه‌نین یئرینه اوتورموش و «سن»دن دانیشمیر. بو ایکی آلت‌بؤلومده، آنلاتیجی دیشاریدان گؤروب‌دئین بیریسیدیر یالنیز.

آنلاتیجی یالنیز «سن»ین باشیندان کئچنلری بیلیر؛ «سن»ین دوشوندوکلرینی بیلیر. هر شئیی «سن» کاراکتئریندن بیلیر، آنجاق «ایلقار عمی»دن یالنیز ائشیتدیکلرینی و گؤردوکلرینی دئییر؛ بو اوزدن سینیرلیدیر بیلدیکلرینده.

بوتونلوکله «قاراچوخا» رومانین آنلاتی بیچیمی اوچ یئره بؤلونموشدور: 1ـ سینیرلی هر شئی بیلن آنلاتیجینین آنلاتیسی؛ 2ـ هر شئی بیلن آنلاتیجینین آنلاتیسی؛ 3ـ گیومه آراسیندا گلن، ایلقار عمینین دانیشدیغی سؤزلر. نه ایسه یازار «سن»ی مخاطب توتدوغوندان (یازار اولاراق و دوشونجه‌سینی پایلاشماق اوچون) اَلی آچیقدیر اؤز سؤزلرینی دئمه‌یه. بو اوزدن بعضن یازار اوخوجو اوچون اؤز سؤزلرینی دئییر و بو سؤزلر روماندان دیشاری [خارج] سؤزلردیر! بعضن «سن»ین باشیندان کئچنلری و باشقا کاراکتئرلرین سؤزنو رومانین آنلاتیسینی ایره‌لی سورمک اوچون آنلاتیر.

کاراکتئرلر و تئم‌لر

روماندا ایکی باش‌کاراکتئر وار. «قوربته گئدن کیمسه» و «سن» (کی قوربتدن قاییدیر!) ایکیسی ده قاتارا مینیب؛ «شیخ صفی» دایاناغینا گئدن و «شیخ صفی» دایاناغیندان گلن قاتارلارین بیربیرینه توققوشماقلاری ایله ایکی کاراکتئر بیرله‌شیب، «سن»ی اولوشدورورلار. و ایکینجی کاراکتئر ایسه «ایلقار عمی»دیر.

«سن» اؤز وارلیغینی، کئچمیشینی ایتیرن و «قوربته گئدن کیمسه»دیر؛ نه ایسه رومانین گئدیشینده «ایلقار عمی»، آیین دوشونجه، کئچمیش و دوغانی تمثیل ائدن وارلیق ایله تانیشیر. بو آرادا «اوجا بوی کامال»، «پؤهروز عمی»، «قاراچوخا»، «اووسونچو»، «سورگونلوک» و «قیزلار»دان دا سؤز گئدیر. کئچمیش اولایلاردان، اینانجلاردان، تورپاقدان، سودان و هاوادان دانیشیلیر. بیر بئله قونو بیر قورتوم سو ایچیم قدر دایانیب سونرا یانیندان اؤتور یازار؛ بعضن هئچ بیرینه توخونمادان یالنیز ایشارمیش کیمی و اؤزللیکلرینی ساییب کئچیر قاباغیندان. بیر تئمی یئرینه اوتورتماق اوچون موتیفلر تیکرار اولمالی، جان وئرمه‌لی.. آنجاق اؤتَری باخیشلا هامیسینین اوستوندن کئچیلمیشدیر.

آچیلیش

قاتارین گون باتانا ساری یاواش یاواش یولا دوشمه‌یی ایله رومان باشلانیر. قاتارین شهَردن اوزاقلاشماسی ایله شهَرین «جینقیرتیسی دا چیخمیردی. یئنه ده قاتارا، قاتارداکیلارا مغرور مغرور باخیردی». آنجاق مغرور مغرور یئرینده دوروکن «سایمازدان سوسور» شهَر. دوغانین، تورپاغین، سویون و مئهین سسله‌ندییی یئرده؛ اوسطوره‌نین دیله گلدییی یئرده سوسمالیدیر سانکی شهَر. سونرا یولون قوربتی، یوللارا سورگون دوشن، یولون آواراسی اولان «اوجا بوی کامال»ی یادا سالیر. بوراجاق شهَرین سوسماسی ایله آیریلیریق شهَردن. وارلیغیندان، کئچمیشیندن و دوغادان (اسطوره ایله برابر) آیریلمیش «سن»، شهَرین ایچینده ایتیب باتمیش، ایندی ایسه بیر پارا ندن‌لره گؤره کندینه قاییدیر. هم داریخدیریجی هم سئویندیریجی دورومدور بو آیریلماق. اؤزللیکله ایلک بؤلومون سؤزجوک اویناییشی؛ سوسماق ایله چیرپینتینی آندیریر آدامدا. اوجو حئییفسه‌نیر بئله گؤزل باشلانیش و سؤزجوک سؤزجوک آنلار اوستونده دیره‌نیب گؤزل یارادیلیشین آردی نییه گلمه‌ییبدیر رومانین قالانیندا؟ روماندا ایره‌لیلرکن آنلاتی دا یئیین اولور سانکی؛ اولایلاری، دانیشیقلاری سطحی آنلاتیلیر؛ اؤزللیکله «قیزلار» قونوسوندا.

قاتار گئدیرکن آنلاتینین آچیسی دَییشیر و «قوربته گئدن کیمسه»نین یولادوشمه‌سیندن (کئچمیش زاماندا) دئییر؛ سونرا بو ایکی قاتار تاققیشیر؛ بیرله‌شیرلر ایکی یولچو. «سن» یولدا یانلیش دوراقدا دوشدویوندن ایلقار عمی‌یه توش گلیر؛ بیر پارا سؤزلر گئدیر بو آرادا؛ ایلقار عمی‌نین بلَدچیلییی ایله کندینه یئتیشیر. یولونو آزمیش بیریسی اوسطوره‌لره قاریشان و دوغا ایله دوغما اولانلا، یولا گلیر دئیه ده بیلَریک. آنجاق ایکینجی بؤلومده آنلاتی کئچیر «ایلقار عمی»یه و اونون آغزیندان دانیشیلیر..

یازار اوچونجو و دؤردونجو آلت‌بؤلومده «قوربته گئدن کیمسه»دن یازیرکن کئچمیش زامانی سئچیبدیر. آخی بو قوربته گئتمک و اؤزوندن، کئچمیشیندن و ائلیندن آیریلماق کئچمیشده اولوبدور و سونرالار قوربتدن قاییدان «سن»له بیرله‌شه‌جکدیر. ایندی ایسه ایندیکی زاماندان دانیشیر رومانین بوتونلویونده.

رومانین شیرین دیلی، آخیجی آنلاتیسی، اونون کئچمیش و دوغا ایله ایلگیده اولماغی وورغولایان ایچسَللییینی آپ آیدین سولارین آخیشی کیمی قاباغا آپارمیشدیر. پاستورال ادبیاتا عایید اولان بو رومانین گؤستردییی وارلیق، کیتابین اؤن سوزونده یازارین دیلیندن دئییلن، ایکی متقاطع آینادا گؤرونن آواند تصویردیر. بو تصویر یاری اوسطوره‌وی یاری رئال بیر وارلیق اولمالی‌دیر. قوربته گئدن کیمسه و قوربت‌ده اولان کیمسه، ایکیسی ده قاییدیب یولونو تاپمالی‌دیرلار. بو یولو دا دوغانین ایچینده اولان وارلیق، اوسطوره‌لرله یاشایان (سونوندا اؤزو ده اوسطوره‌یه قاووشان) وارلیق «سن»ـه گؤسترمه‌لیدیر. آنجاق بوتونلوکله اونا قاپیلماق دا کرگلی دئییل هئچ، اونون ایزی اوره‌یینده وار ایکن، او سنده چیرپینیرکن دیری وارلیقسان.

ائلیندن اوباسیندان اولان اینسان، اورک ائوینده سوره‌کلی اولاراق قاییتماقدادیر آنا یوردونا. بوتون تیرینگه‌لرده، بایاتیلاردا، ادبیاتدا گؤروروک بونو. بوردا ایسه «سن» آیری بهانه‌لرله دؤنسه ده، گئجه گؤزو باشقا بیر شئیلر تاپیر، کندده گؤره‌جه‌یی ایشی ده اونودور. قاییدیر آنجاق اؤزونده دیری اورک تاپیب و او دؤیوندوکجه اوره‌یینده دیریدیر. بوردا «سن» اؤزو ایله اوز ـ اوزه گلیر.

من؛ سن؛ بیز

ایلقار عمی ائلیندن اولموش، سورگونه دوشموش، بوتونلوکله اوسطوره‌یه قاپیلمیش وارلیقدیر و بونونچون بیتوو دئییل. قوربته گئدن کیمسه ایسه ائلیندن، کئچمیشیندن آیریلمیشدیر؛ بو دا بیتوو اولابیلمز. بونلارین بیربیرینه قاووشمالاری بیر اولمالاری دوزگون و بیتوو وارلیق اولوشدورا بیلر. نه ایسه بئله بیر وارلیغین اولوشماسیندا زورلاماق دئییل؛ آسیمیلاسیون وار! سن ایلقار عمی ایله دانیشیر، یاشارکن، ایسته‌مه‌دن وورولورسان آیین اینانجلارا، دوغایا. و «سن» اوقدر صمیمی آنلاتیلمیش کی «من»ـه، «بیز»ـه چئوریلیر؛ اوخوجو چتینلیک چکمه‌دن اؤزونو «سن»ین یئرینه قویابیلیر.

«پؤهروز عمی»نین ساعاتی

روماندا گؤزل بیر تصویر وار؛ «پؤهروز عمی»نین ساعاتینین دولانشی: «پؤهروز عمی‌نین تاخچا ساآتی آنایین بیر ساآت ایدی. اوزون قولو آشاغی ایشلییه‌نده بیر روبع چکمَزیدی اون‌ایکیدن آلتی‌نین اوستونه گلردی. آمما یوخاری ایشلییه‌نده جانی چیخاردی؛ دوز قیرخ‌بئش دقیقه چکردی بلکه او یاریم ساآتی، آلتی‌نین اوستوندن اون‌ایکی‌یه، چاتسین» سانکی پؤهروز عمی‌نین بو ساعاتی ایلک یاریم ساآتی ایشلَرکن کؤکوندن آیریلان، وارلیغیندان اوزاق دوشن، قوربته سورولن آدامی گؤسترمک‌ده‌دیر؛ اون‌بئش دقیقه ایچینده بیتیریر ایشینی، ائنیر آشاغی. نه ایسه ایکینجی یارینی قالخیرکن زورلانیر ائله‌بیل؛ چتینلیک چکیر، تلاشا قاپیلیر اؤزونه قاییتسین؛ دیری وارلیغینی تاپسین. بو ساآتین بونچلایین ایشله‌مه‌یینی آنلاتدیغیم شکیلده یوزماساق دا اؤزاؤزونه شیرین تصویردیر.

رومانین باشقا اؤنملی تئمی ایکی قاتارین بیربیرینه تاققیشماسیدیر. آرالاریندا چاتلاری اولان ایکی دونیانین بیربیرینه قاووشماسیدیر بو. و رومانین سونوندا آنلاتیلان سؤزون جانینا وارماق اوچون بو ایکی دونیا بیر اولمالیدیر؛ تاققیشمالیدیر. نه ایسه گؤره‌سن بو ایکی قاتار، ایکی بیربیریندن فرقلی دونیالاری گؤسترمک‌ده‌دیر یوخسا..

اؤن‌شرط وار..

آنجاق رومانین اؤتوردویو «دیریلیک» قاورامی و ایشاردیغی «سن او اوره‌ییوی تاپیبسان؛ دؤیوندوکجه سن دیریسن» سؤزونون بؤیوک اؤن شرطی [پیش‌شرط] وار. سن قاباقدان آیین دوشونجه‌لری، اینانجلاری یاشامیش یا ایچیندن چیخمیش اولمالیسان. قاییتماق ایسترسن‌سه، قوربته گئتمیش اولمالیسان اؤنجه. بو اوزدن کند آدامی کنده، کؤوشه‌نه، اودا، تورپاغا و سویا (اوسطوره و دوغایا) دؤنمک و اونو اؤز ایچینده یاشادیغی ایله، بوردا ایشاریلان دیریلییی تاپابیلر یالنیز. بئله بیر شئیلری دادمایان اونو خاطیرلایا دا بیلمز هئچ! قاتاردا اولان «گؤزل چالینمیش ساچلاری یاری پیرتلاشیق» کیشیلر آروادلار، یاری یوخولو، قاتارین ایچینده‌کی یولاجاقدان کئچیرلر و قوربتچینی وئجه آلمادان اونون باخیشینی دا سیرتیق سانیرلار اؤزلرینه.

بو شهَردن گلن (شهَردن شهره گئدن) یولچولار، تورپاغی، اودو، سویو، قوجا مئهی.. بوتون دوغانی، ایلقار عمی و کندلی قوربتچی کیمی دادیب دئنه‌مه‌ییبلر هئچ؛ بونلار نئجه او «دؤیونتو»یه، «دیریلیک»ـه وارا بیلرلر؟ اونسوز دا قوربتچی (شهَرلی اولور اولسون کندلی اولور اولسون) قوربته گئتدییی یئرده قریبدیر سوره‌کلی؛ داغا داشا، اوسطوره‌یه دؤنمکله وارلیق‌می بیتوولاشار گؤره‌سن؟ دیریلیک‌می تاپیلار؟ بوردا «سن» ایلقار عمینین یاردیمی ایله اؤز «من»لییینه قاییدیر. آمما بو «منلیک» ایتمیش منلیکدیر؛ تاپیشیر سوندا. ایکیسی ده بیر دیسکورسون ایچینده‌دیر. «قوربته گئدن» گرک «قوربتدن قاییدان»ـا تاققیشا و «دیری» وارلیق یارانا! دونیالار فرقلی دونیا دئییلدیر هئچ؛ بیر سؤیلمین ایچینده یاشایان آرالی آلاندیر یالنیز. بوردا اوسطوره‌یه دؤنمک اونو بیر داها یاشاماقدیر (و سونرالار اونون خاطیره‌سینی ساخلاماق) حالبوکی اوسطوره‌لره دؤنمک، اونلاری بیرداها یاشاماق (دئنه‌مک) دئییل، اولا دا بیلمز.

 

  • شریف مردی

شاه قتلی:


کاروانباشی «قبله عالم»ـی گوناه‌سیز گوناه‌سیز قتله یئتیرمک ایسته‌ییر! بونون ندنی نه اولا بیلر گؤره‌سن؟!

بو سوالا دؤنمه‌دن؛ اودیپ عقده‌سی ایله یاناشی بیر قورخو یوخسا نیگرانچیلیق دا وار فرویدا گؤره، و بو قورخو اخته‌لیک قوورخوسو[1]دور. فروید دئییر: اوغلان اوشاغی آناسینا گؤیوللو اولدوغو اوچون آتاسینین وَریندن اونون اخته اولماغینا (بورولماغینا!) بیر نیگرانچیلیغی وار. آخی آلتی ایله اوینارکن آناسینا دوشونور، بونا گؤره ده آتاسی الی ایله اخته اولما قورخوسو اونو نیگران ائدیر!

روماندا کاروانباشی ایله یاناشی و اونون کؤلگه‌سی ایله گلن بیر کاراکتئر وار «خواجه ایبراهیم آغا» آدیندا. کاروانباشینین ساغ الی و دئمک اونون اولمادیغی حالدا ایشلَرینه یئتیشن کیشیدیر بو آغا! بلکه ائله خواجه ایبراهیم آغا کاروانباشینین ایکینجی شخصیتی و اونون اؤزودور دئمک! بو آغانین بوتونلوکله اؤزونه عایید اولان بیر قونو گؤرموروک رومانین باشاباشیندا. یالنیز بیر یئرده، او دا کاروانباشیدان مشهدی علی وزیرین اؤزونه گؤره سوال ائتمه‌سی «... وزیر مشهدی علی منیم باره‌مده سندن بیر سؤز سوروشمادی کی، آغرین آلیم؟!.../ص79»، آمما «منیم باره‌مده سندن بیر سؤز سوروشماق» ائله اؤزو بونا شاهد اولابیلر کی بو «من» ائله همان «سن»دی!  روماندا یئرلی یئرلی گؤروروک ایبراهیم آغانین بوتون فیکری ذیکری و نیگرانچیلیغی آغاسینیندی و اؤزوندن باغیمسیز بیر دویغوسو یوخ!

اوسته قویدوغوم فرضه متندن شاهید:

1 ـ خواجه ایبراهیم ایلک آنلاتیلان منزلده (سحربازلار دره‌سینه یاخینلاشارکن) کاروان‌باشیندان دا  قاباغا کئچیب نیگرانچیلیقدا ، اؤزو ده یالنیز کاروانباشی‌یا عایید اولان بیر قونودا! «... خواجه ایبراهیم آغانین اوره‌یی آتلاندی: ـ قوربانین اولوم، گلدیم... اوره‌ییم راحات دئییلدی، داها آز قالدی، بو قارشیداکی گدییی کئچدیک‌می، او اوزونده دره آچیلیر./ص9» حال بوکی کاروانباشینین بو قونو دا اونا جوابی چوخ سرتدیر. «...ـ بیلیرم، یولو منه تانیدیرسان؟! ـ یوخ قوربانین اولوم، یوخ، بیلیرم سنین ده اوره‌یین داریخیر.../ص9» گؤرونور خواجه ایبرایهم آغا کاروانباشینین اوره‌یینین احوالاتیندان دا خبرداردیر! و یئنه اونا یانیت کاروانباشینین «... آی ایبراهیم آغا، بیر گئت سن ده بیر هؤور دینجَل.../ص9» سؤزودور!

2 ـ رومانین آخیمیندا کاروانباشی‌یا اؤزل اولان قونو (آتاسینین روحونو احضار ائتمک!) دئییله‌نده خواجه ایبراهیم آغا ایله بیرگه دئییلیر: «... کاروانباشی ایله خواجه ایبراهیم آغانی سئحیربازلار دره‌سینه هیجان ـ تلاشلا تله‌سدیرن مقصدلری اصلینده اوردان اؤزلری ایله سئحیرباز سئچیب آپارماق نیت‌لری ایدی.../ص13».

3 ـ کاروانباشینین «ایللردی سینه‌سینده گزدیردیی او قدیم سئررینی، نیتی‌نی/ص13» خواجه ایبراهیم آغا بیلیر، هم ده «ان بؤیوک آرزوسو/ص13» او «نیتینین حیاتا کئچیرمه‌سی/ص14» دیر. حتی بو آرزوسوندا کاروانباشیدان دا قاباغا کئچیر... «... کاروانباشیدان دا آرتیق درجه‌ده اؤزو ایستیردی بو نیتینین حیاتا کئچمه‌سینی../ص14». و ...

بئله‌لیکله کاروانباشینین امینی اولان بو خواجه ایبراهیم آغا، دئمک اونون سیمگه‌سیدیر اخته‌لیک نیگران‌چیلیغینا. (بونلار ایکیسی ده بیر آدام! اؤلمکلری بئله بیر زاماندا!)

اخته‌لیک هده‌سی کاروانباشینی یوخوسوندا ـ اویاغیندا دینج بوراخان دئییل! و فرویدا گؤره تیکرار اولان یوخو مطلق آنلام داشی‌یان بیر مساله‌دیر. «... اوشاقلیقدان عقلیم کسندن اوزو بویانا من آنجاق «انتقام» دئییب یاشامیشام، بیله‌سن. گئجه‌لر «انتقام» سؤزو یاپیشیب قالیب دوداقلاریمدا، او سؤزله یوخویا گئتمیشم، سحرلر او سؤز بیر پارچا پالچیق کیمی قورویوب دوشوب دوداقلاریمدان او بیری گئجه‌نین قوینونا.../ص144».

دؤنسک اوسته اؤتوردویوم سوالا: کاروانباشی «قبله عالم»ـی گوناه‌سیز گوناه‌سیز قتله یئتیرمک ایسته‌ییر! بونون ندنی نه اولا بیلر گؤره‌سن؟! کاروانباشی بوتون عؤمرو نیگران قالیبدیر. سانکی اوشاق ایکن بورولوب (هده‌سی وار ایمیش بورولماسا دا!)، ایندی ایسه «انتقام» دئیه بیر سؤز گیریب یوخولارینا، قورخو ایچینده‌دیر هله! و بو هده‌دن قوتولماغینین علاجی اونون آتاسینین یوخ اولماغیدیر دئمک! آنجاق کاروانباشینین آتاسی ایللردیر یوخ!

مملکتین شاهی رعیته آتادیر دئمک! و کاروانباشینین آلت‌بیلینجی «قبله عالم»ـی اؤزونه آتا سئچمیش! اونو (قبله‌ی عالم) گؤتورورسه دئمک آتاسینی یوخ ائدیر و بونونلا اؤز نیگرانچیلیغینا سون قویور. فروید اؤز کیتابیندا بو مئکانیزمی (Displacement) آیدینجا آچیقلامیشدیر.

ایلگینج شئی بوردا آلت قتاله‌دیر. کاروانباشی «شاه»ی (آتاسینین یئرینه اوتوران کیشینی آلت‌بیلینجینده) اؤلدورمک ایسته‌ییر ده بیر عصا ایلا گؤرور بو ایشی! «... آغا، بیر سنه دئییرم، او عصانین ایچینده اوزونسوو دئشیک ـ دئشیک بیر شوشه قاب وا. زهرلی یاش هاوانی دولدوروبلار بو شوشه‌یه ییغیبلار. هر دفعه عصانی کی یئره باساجاق، زهر بوخارلاییب هاوا ایله بیر دولاجاق بونون جییَرلرینه.../ص152». عصا کی، فرویدا گؤره قضیب (اخته‌لیک هده‌سینه قارشی) سیمگه‌سی‌دیر!

آنجاق بو قتل کاروانباشی الی ایله باشا چاتمیر دا اونو ائله اخته‌لیک نیگرانچیلیغی آتاسی وریندن باسیب ییخیر! قضیب سیمگه‌سینی داشییان «خنجر» ساپلانیر کاروانباشینین قلبینه «... بیلیرسن نه وار؟! گؤتور او خالچادان آسیلان خنجری الینه، گؤتور، چکینمه و الین ده تیتره‌مه‌سین. چوخ آساندی بو. وئرمه اؤزونو شاهین الینه، ظولمو بؤیوک اولاجاق. ساپلا، ساپلا قلبینین باشیندان.../ص165».

 

 

 

 

 

قایناق‌لار:

1 ـ فروید، سیگموند (1382) تفسیر خواب، شیوا رویگریان، تهران، نشر مرکز

2 ـ فروید، سیگموند (1382) رئوس نظریه روانکاوی ، حسین پاینده، فصلنامه ارغنون، شماره‌ی 22

3 ـ رایت، الیزابت (1373) نقد روانکانه‌ی مدرن، حسین پاینده، فصلنامه ارغنون، شماره‌ی 4

4ـ سئلدون، رامئن (1373) نقد روانکاوانه‌ی نمایشنامه‌ی هملت، حسین پاینده، فصلنامه ارغنون، شماره‌ی 4

5ـ پاینده، حسین (1390) بیگانه‌ی آشنا: روانکاوی و نقد ادبی، کتاب گفتمان نقد، انتشارات نیلوفر

6 ـ فروید، سیگموند (1373) داستایوسکی و پدرکشی، حسین پاینده، فصلنامه ارغنون، شماره‌ی 3

7 ـ عبداله، کمال (1392) سئحیربازلار دره‌سی، بوتا یاییم ائوی



[1] Castration anxiety

  • شریف مردی

ایلک و سون قتل:


محمدقلی‌نین ایلک و سون قتلینین نده‌نینه کئچمه‌دن اونون متنده آنلاتیلان شخصیتینه یاناشساق: «شئشه‌بیغ جلادباشی محمدقلی» ذاتن قاتلدیر، «... هه لذت ده آلیردیم آدامی آدام دالینجا شاهین امری ایله او دونیایا یولا سالاندا.../ص132»، کدخدا ماجراسیندا دا جلاد محمدقلی کدخدانی اؤلومه سورویه سورویه اؤز کومکچی‌لرینه  «... تئز اولون توتون بونون آیاقلارینی، بای، بای، باخ بونا، آی آللهین حئیوانی، ساکیت اول، چیخارما منی حوصله‌دن، تپیک آتیر، آتما تپیک.../ص41» دئیه کدخدانی بیر حئیوان کیمی سلاخ‌خانایا سورویور. وزیر مشهدی علی ده محمدقلی‌دن سوردوغو زامان «... ـ شاهین قوللوغو دئییرسن سن، نه دئییرسن، نه تهَر قوللوقدو بو؟.../ص90» وزیر ده ائشیتدییی جاوابدان شاشیر قالیر، او قطعییت‌له دئییر: «... جلاد اولاردیم، آغا./ص90».

آمما ایلک و سونونجو قتلی اؤز دوغما آناسی و آناسینا بنزر گؤزل پرنیسه اولور! «... بو منیم سون قتلیم اولدو. اوولیمینجی منیم آنام ایدی، سونونجو دا کی سنین آنان.../ص135».

«شئشه‌بیغ جلاد محمدقلی» ذاتن قاتل اولاراق، آناسی‌نی دا آناسینین عم‌اوغلوسونو دا اؤلدورور. آرتیق اونلار خیانت ائتمیشلر و خیانت جلاد اوچون باغیشلانمامالی بیر گوناه‌دیر!

بو اولایلا محمدقلی‌نین اودیپی دویغوسو اویانیر. (آتا ـ بیر جینایت اوزره ـ یوخ اولوب، و بو جینایت یالنیز جینسل دویغولارا گؤره اولموشدور) محمدقلی‌نین کاراکتئری پارا پارا اولور. بیر پاراسی آناسینی ایسترکن اوبیر پاراسی اونو اؤلدورور. ایلک قتلینه ایشاریب «... من اؤزوم ده یاتا بیلمیردیم. آمما، باخ، منیم یوخوسوزلوغومون سببی وار ایدی. بیلیرسن من نییه یاتا بیلمیردیم؟ بیلمیرسن، هاردان بیله‌سن کی؟!... منیم بیریمجی ال قالدیریب او دونیالیق ائتدیییم قوربانیم بیلیرسن کیم ایدی؟ بیلمیرسن؟.../ص132» بو حسرت دولو دانیشق، هر قتلینه لذت دویان «شئشه‌بیغ جلاد محمدقلی»ـنین سؤزلریدیر!

 و آناسینا بنزر گؤزل پرنیسه‌نین گؤرشونه قدر سوبای قالیر! آرتیق آتاسینین یئر اوزوندن یوخ اولما اولایی (قتلی) اونون اودیپی عقده‌سینی اوزه چیخاریبدیر.

جلاد محمدقلی آناسی‌نی ـ ایسته‌مه‌دن ـ آتاسینا خییانت ائتدییی گوناها گؤره، گئجه واختی درین قویویا ایته‌له‌ییر. آناسینی اؤلدورمک اونا بیر باشلانیش گوناهی‌دیر «... ائله... او آرواددان سونراسی داها آسان اولدو. آرتیق آسان ایدی./ص132» و بو گوناه جلادین آلت‌بیلینجی‌نین یونه‌لتیسی ایله باش وئریر. بوردا اؤزو (Ego) دئییل بلکه اونون ذاتیندا اولان غریزه‌سی (Id) اونو عمله مجبور ائدیر. بو گوناهدان سونرا دئمک جلادین الی قیزیر و اولور ذاتیندا اولان جلاد!

آمما نه‌دن بو جلاد اؤز سئودییی گؤزل پرنیسه‌نی ده گوناه‌سیز گوناه‌سیز اؤلدورور؟!

«... اوزون گئجه‌لرین بیرینده ... محمدقلی نهایت یانیندا میشیل ـ میشیل اونا قیسیلیب یاتمیش گؤزل پرنیسه‌نی بؤیروندن یاواشدان ایته‌له‌دی.../ص158» دوروب گؤزل پرنیسه ایله «... چیخدیلار او قایالیغین باشینا. آشاغیسی درین دره ایدی.../ص159» گؤزل پرنیسه‌یه اؤزو دئسه ده «واختدی/ص158» آنجاق بیله‌رکدن ایسته‌میر بو جینایه‌تی گؤرسون «... یوخ، قوی من داشی اته‌ییمدن تؤکوم، ائتمه‌ییم من بو ایشی، دوشونوب محمدقلی ایسته‌دی گؤزل پرنیسه‌‎نی قایتاریب تزه‌دن آیاقلاری اوسته قویسون یئره ... بیردن حس ائله‌دی کی، بس آخی اللرینی کی قالدیریب گؤیه، بو اللرینده بیر آغیرلیق یوخدو، کیمی قایتاریب قویور یئره؟!.../ص160». او اؤزو ایسته‌مه‌دن بو قتلی ائتدی. آمما یئنه بو سوال اؤز یئرینده قالیر: بو جلاد اؤز سئودییی گؤزل پرنیسه‌نی ندن اؤلدورور؟!

پرنیسه‌یه قیسیلماق محمدقلی‌نین آناسینی خاطیرلادیردی، و بو قیسیلماق اونون «... عیناً کؤرپه‌یکن آناسی‌نین ایستی قارنینا قیسیلدیغی کیمی... /ص61» آناسینی جانلاندیریردی گؤزونده. آناسی خائن بیریسی ایدی؛ و گؤزل پرنیسه آناسی‌نین یئرینه اوتورموشدور اونون آلت‌بیلینجینده. آناسی اونون عم‌اوغلوسو ایله قورغو قورموش آتاسینی اؤلدورموشدولر و بو خیانت باغیشلانمامالی بیر گوناه. هر گئجه جلاد محمدقلی یاتاقدا گؤزل پرنیسه ایله یاتدیغی زامان و بیربیرینه قیسیلدیغی زامانلار آناسی ایدی آلت‌بیلینجینده و خیانتکار. و بونداندی گؤزل پرنیسه‌نی اللری اوسته دره‌یه آتاندان سونرا «.... گلیب گؤزلرینین قاباغیندا بئله بیر منظره دایاندی. آناسی‌نی ایته‌له‌ییب قویویا .../ص160».

باشقا توخونمالی بیر قونو «قویو» و «دره» ایماژلاریدیر بو ایکی قتلده. فروید «رؤیالارین تفسیری» کیتابیندا، یوخودا گؤردویوموز ایماژلاری و رؤیانین دیلینی آنلادیرکن قادینلیق ایماژلارینی ایچَریسی اولان، حجمی اولان درین نسنه‌لردیر دئییر. (ائو، حجملی قاب‌قاجاق، قازان، کوپه، قویو و دره) و ائرکک‌لیک سیمگه‌لری ده اوزون بیر نسنه‌لر: داغ، آغاج، ایلان... بو ایکی قتلی ده محمدقلی خیانت و جینسل اوبژه‌سینه گؤره ائتمیش‌دیر، بوندان دولایی آناسینی قویویا و گؤزل پرنیسه‌نی دره‌یه ـ قادینلیق اوبژه‌لرینه ـ آتیر (قایتاریر!).

  • شریف مردی

پسیکوآنالیسیس آچیسیندان «سحیربازلار درهسی» رومانینا بیر باخیش

شریف مردی

 


گیریش:

ادبیاتدا پسیکوآنالیتیک[روانکاوانه] نقد[1]، «فروید[2]»ـین یازینسال یاپیتلار اوچون، اؤز نظریه‌سی اوزره یازدیغی آچیقلامالارلا باشلادی. فروید انگلیس، آلمان و روسیه ادبیاتینی دریندن تانیمیشدی. روسیه‌دن داستایئوسکی‌نی سئور بیریسی ایدی و «کارامازوف قارداشلاری» اوچون اؤنملی بیر مقاله یازدی.

فروید یازیلمیش اثری هر کسین یوخوسوندا گؤردویو رؤیالارلا بیر توتوب و اونلاری یازار اوچون گیزلین دیلکلرین گئرچکله‌شمه‌سی سانمیش. بئله بیر باخیشدا «یازینسال متن» یازارین نئروسیس[روان­رنجوری][3]ـلییینین نیشانه‌لریدیر دئمک. بوندان دولایی ایسه فروید یازیدان یازارا دؤنمکله یازاری ـ یاراتدیغی رؤیالاری اوزره ـ پسیکوآنالیسیس[روانکاوی][4] ائدیر. فروید «داستایئوسکی و آتا قتلی» آدلی مقاله‌سینده داستایئوسکی‌نین شخصیتینی دؤرد حیصّه‌یه آییرمیش؛ هملئت اویونونو آچیقلارکن شئکسپیئرین کاراکتئرینه باخمیش؛ و لئوناردو داوینچی‌نینین ده شخصیتینی یاراتدیغی یاپیتلاری اوزره پسیکوپاتوگرافی[5] [آسیب‌نگاری] ائتمیش‌دیر.  ماری بوناپارت[6] ـ فرویدین شاگیردی ـ  ائدگار آلئن پو[7]ـیا توخونموش. نه ایسه بئله بیر ایله‌تیشیم ادبی نقد نظریه‌لرینده منسوخ اولموش ایندی.

بو آچینی فرویدین اؤز شاگیردی ائرنئست جونز[8] «هملت و اودیپ» آدلی کیتابچاسیندا دالدا قویوب و متنین اؤزونه کئچدی. او متنه اؤنم وئریب، متندن دیشاری هر زاددان واز کئچدی. بو باخیشدا «متن» پسیکوآنالیسیس اولونور دئمک؛ متن‌ده اولان کاراکتئرلرین داورانیشلاری ـ متن‌دن شاهید گتیرمکله ـ آچیقلانیر.

اوچونجو آچی ادبی نقدده (پسیکوآنالیسیس آچیسیندان) 1960 ـلاردان بری نورمن هولند[9]ـله باشلانمیش. اوخوجو متنین اوخوماغیندا لذت آراییر؛ فرویددان آلینمیش بو باخیشی نظرده توتماقلا، اوخوجونون متنله ایلیشگیسی اؤنملی ساییلیر و پسیکوآنالیسیس اولان اوخوجو و اونون متن‌ـه اولان تپکیسیدیر. بئله‌لیکله متن‌دن مؤلفین اؤزونه، سونرا متن‌دن متن‌ـه و داها سونرا متن‌دن اوخوجویا کئچیلمیشدیر؛ باشقا سؤزله دئسک: ایلک باخیشدا یارادیجی ایدی پسیکوآنالیسیس اولان، سونرا اثرده اولان شخصیتلر و داها سونرا اوخوجو.

 

□□□

پئسیکوآنالیسیس آچیسیندان «سئحیربازلار دره‌سی» رومانینا، اؤنجه اؤتوردویوم اوچ آچینین ایکینجی گؤستریشی ایله باخساق: روماندا ایکی باش کاراکتئر وار ایکی نسل‌دن. آنلاتی[ریوایت] بو ایکی آتابالانین اولایینا حصر اولونموش، قالان سؤزلر ایسه دئدی قودویا چئوریلیر چوخو. «جلاد محمدقلی» و اونون اوغلو «کاروان‌باشی الله‌وئردی». بو ایکی کاراکتئر رومانین آنلاتیسیندا، قتل ائدیب، گوناه‌کار بلکه ده گوناه‌سیز اینسانلاردان ایستر ایسته‌مز جان آلیر یا دا جان آلماق ایسته‌ییرلر. بو قتللر بعضن اونلارین پاراپارا شخصیت­لریندن دولاییدیر، یانی اؤزلری بئله بیلمه‌دن قتل ائدیرلر. «اؤز» دئدیییم‌ده فرویدین آنلاتدیغی [10]Ego ـنو نظره آلیرام. بوردا اولایلار آلت‌بیلینجین ائتکیسی اوزه‌رینده باش وئریر؛ باشقا سؤزله: بیله بیله یوخ، بیلمه‌یه بیلمه‌یه قتله ال آچیلیر بعضن.

دیققت: بوردا گئدن بوتون ارجاعلار و صفحه شماره‌لری بوتا یایین ائوی نشر ائتدییی عرب الیفباسیندا کیتابین صفحه شماره‌لری اوزه‌رینده‌دیر. (7جی قایناق)

61جی صفحه‌ده اوخویوروق:

«... گؤزل پرنیسه‌نین اوزون داغینیق ساچلاریندان دالغین ـ دالغین محمدقلی‌نین بارماقلاری گزیردی و بو زامان بیر آز دا برک قیسیلیردی محمدقلی گؤزل پرنیسه‌یه، اصلینده بو دفعه روحو قیسیلیردی اونا عیناً کؤرپه‌یکن آناسینین ایستی قارنینا قیسیلدیغی کیمی. بوندان دا آلدیغی لذت بیر باشقا ایدی. عیناً آناسی ایدی گؤزل پرنیسه. سسی ده اوخشاییردی سسینه، البته کی آرتیق اونون اوچون عیناً آناسی ایدی گؤزل پرنیسه./ص61»

پسیکوآنالیسیس‌دا انسانین جینسل حیاتی ایکی دؤوره‌یه بؤلونموش: دوغدوغوندان بئش یاشینا قدر (بئش‌دن ده ایره‌لی کئچدی بلکه)، و بلوغ یاشی‌ندان سونرا یاشانان جینسل حیات. اوشاقدا بئش یاشیندان بری جینسل دویغولار سؤنمه‌یه باشلامیش اونودولور، آنجاق بیر داها سونرالار باش قالدیراجاق!

اوشاق بو کئچیدی یاشاییر و اونا اؤزل اولان اوبژه[11] بو دؤوره‌ده فرقلیدیر. اوغلان اوشاغینا آناسی و قیز اوشاغینا آتاسی اوبژه‌دیر! اوغلان اوشاغی آناسینی تصاحب ائده‌جک و اونو اؤزونه تملّوک ائده‌جک ایشینده آتاسینی بؤیوک مانع گؤرور و اونو قاباقدان گؤتورمه‌لی‌دیر؛ ائله بونا گؤره‌دیر حوکومدار اودیپ ـ اؤزو بیلمه‌دن ـ آتاسینی اؤلدورور!

فرویدین آنلاتدیغی پسیکوآنالیسیس نظریه‌سینه گؤره، بو کئچیدی هر اوشاق یاشاییب کئچمه‌لی، آنجاق اودیپ عقده‌سینه دوچار اولان اوشاق بو دؤوره‌ده دوروب قالیر[12]. اودیپ مرحله‌سینده اوشاق اَلی ایله اؤز قضیبیندن لذت آلابیلر و اونا اولان اوبژه ده آناسی‌دیر! اوشاق بو دؤوره‌نی ساغلام کئچیب اؤتورمه‌سه، بؤیودویو زامان آناسینین ایماژینی باشقا قادینلاردا گؤره‌جک (آناسینی باشقا قادینلارا، قیزلارا پروجئکت [فرافکنی] ائده‌جک). نئجه‌کی قیز اوشاغی آتاسینی.

محمدقلی‌نین ائوله‌نمه یاشی کئچیرسه ده، نه کیمسه‌یه وورولوب نه کیمسه‌نی اؤز ائشی اولاراق قبول ائدیب. تکجه آناسینا اوخشار گؤزل پرنیسه‌نی گؤرجه‌یین «... محمدقلی‌نین گؤردویو و محمدقلی‌نی چاشدیران، فیکیرلرینی بیرـ بیرینه قاریشدیران او جوان گلین .../ص54» ـه بیر گؤیول یوخ مین گؤیول وورولور. بس نه اولدو؟!

دوزدن بو آدام محبّت‌ده اوغوللوغونا آز قویماییب هئچ «.... بیغلار شوه اولاجاق، گؤزلر قاپ ـ قارادیر، کوره‌ن ساچلاری پاییز چمن‌لییی‌دی ائله بیل. او بیر اولان آللاه بیلیر کی سنه نه قدر محبتیم وار قلبیمده، سندن باشقا محبتیم... بیر ده ائله سنه‌دی، بیرجه دنه‌م، حیاتیم منیم، بیرجه‌م، عؤمروم ـ گونوم، جانیم ـ جییه‌ریم .../ص127»، گؤرونور جلاد محمدقلی محبّت صاحیبی‌دیر، آتا دا اولا بیلیر بیرینه، جلاد دا اولسا اونسیّت بسله‌یه بیلیر بو آدام! آمما ندن ایندییه کیمی تک یاشاییب و اؤزونه بیر ائش سئچمه‌ییبدیر؟ ایندی بو دورنا گؤزلو گؤزل پرنیسه بیردن بیره آغلینی هوشونو آلیر گئدیر؟! او آناسینی گؤرور گؤزل پرنیسه‌ده!



[1] Psychoanalytic criticism

[2] Sigmund Freud

[3] neurosis

[4] psychoanalysis

[5] Psychopathography

[6] Marie Bonaparte

[7] Edgar Allan Poe

[8] Ernest Jones

[9] Norman Holland

[10]  فرویدین ایکی چئشیت بؤلمه‌سی وار انسانین روانینا: 1ـ آلت‌بیلینج، بیلینج (بیلینج اؤزو ایکی قیسمه بؤلونور). 2ـ Id [من]، Ego [اؤز]، Super Ego [اوستون اؤز]

[11] object

[12] fixation

  • شریف مردی

همین است که است

همین است که است؛ و این مرا قانع نمی‌کند: پراکنده‌گویی‌های خواننده‌ای یاغی

خوانشی "خواننده محور" از رمان "مردگان باغ سبز"


 

داشتم می‌خواندم و خواندم و تمام کردم وحالا که دارم این نوشته را می‌نویسم به برگه‌هایی که به هنگام خواندن کنارم بود و گاهی خودکار روی آن‌ها می‌رفت نگاه می‌کردم، مطلبی توجهم را بر انگیخت! نوشته‌ام: «رنجی در خواندن نمی‌برم، فقط می‌خوانم و می‌روم، سریع هم و این مرا قانع نمی‌کند.».

رمانی جاندار و متنی روان و خواندنی و زیبا و شاید درست‌تر سهل و فارسی؛ فارسی که می‌گویم فارسی به معنای زنده آن. و زنده بودن متن یعنی این که خود متن هم در فضا حضور و حتی حضوری پررنگ داشته باشد، به وقت خوشی قهرمان خوش، به وقت بهت فضا متنی بهت‌زده و حتی گیج باشد که چقدر هم از پس آن برآمده است. و اگر ملموس‌تر بگویم یا اگر بخواهم شیوه نویسنده را پیش بگیرم، بهتر که بگویم بنویسم یا بنویسم که بنویسم در صفحه[1] 233 خنده‌ی عصبی مردی که صدایش آشناست و نه سیمایش! متن بصورت کاملا عصبانی نوشته شده است! یا کلماتی که خروشانی آراز (ارس) را موج می‌زند. حتی فونت انتخابی برای چاپ کتاب هم زیبایی خواص خود را دارد. دلم می‌خواست زودتر از این‌ها این رمان را می‌خواندم.

شاید بتوانم گفت که این رمان حس خواننده بودن من را احیاء بلکه ارضا هم کرد (نه آفریننده بودن را). و این هم می‌تواند دلیلی برای نوشتن این پراکنده‌گویی‌ها شود. رمانی به زبان فارسی که می‌توانم به آن زبان رمان بخوانم و لذت هم ببرم، گرچه آرزوی دیگری داشته و دارم. گیرایی متن و نوع جمله‌بندی‌ها و پس و پیش زیبا و به‌جای آن. قانعم می‌کند که دینم را ادا کنم و تقدیری از آقای «بایرامی» کنم که لذت خواننده بودن را هرچند نه خواننده‌ی امروزی رمان و درگیر! ببرم. ولی به هرحال انتظاراتی داشتم به عنوان خواننده‌ی نه منفعل که برآورده نشد. نویسنده اگر روحی عرق‌ریز به گاه نوشتن دارد باید این درد و رنج را به خواننده نیز منتقل کند! نویسنده زجر کشیده به خواننده راحت طلب کاری ندارد. اگر کلمه به کلمه زجری است که جان نویسنده از سوزنی رد شده و به کاغذ سفید ریخته شده خواننده نیز باید از این شکنجه بی‌نصیب نماند. خواننده‌ی امرزوی خود آفریننده است! آن هم به معنی کامل کلمه.

نوشته‌های موفق از کشمکش‌های بیرونی در رفته و به کشمکش و تضاد و تعارضات درونی پرداخته، و این به نظر حق خواننده است برای شناخت خود و دنیای خود، رمانی در دست بگیرد و بخواند و لذت شکنجه‌واری را تحمل کند زیر نوشته‌ها! به گمان من این را می‌پسندم. و اگر می‌گویم از کشمکش‌های بیرونی در رفته نه این که در رفته باشد بلکه به عمق در رفته و به هر صورت در رفته یا رفته یا چه می‌دانم بهتر بود که می‌گفتم پرداخته!

اما پرداخت؛ کلمه‌ای که من را به یاد دوران نوجوانی‌ام می‌اندازد. پرداختی که به قالی بافته شده به دست من و برادر و خواهرانم در سرداب می‌دادند تا زیبا و زیباتر دیده شود، لابد برای خریداری که به این راحتی‌ها راضی بشو نیست! پرداخت سه چهارم و یا حتی بیشتر ابریشم گره زده شده را می‌برید و دور می‌ریخت از سر هر گره! درست مثل چخوف که می‌گویند نوشته‌هایش را می‌زد از سر و ته و آن بنده خدایی که نوشته‌های او را به ناشرش می‌سپرد می‌گفت دلم چقدر می‌سوزد برای آن‌همه نوشته که پاره شد و ریخته شد. و ما چه شانسی داشتیم که چخوف چنین اعتقادی داشت! یا همینگ‌وی که عظمت حرکت کوه یخ در اقیانوس را ناشی از پنهان بودن یک هشتم آن می‌دانست که نوشته نیز باید چنین باشد!

از بحث اگر دور نشوم، اشاره به عمق کشمکش‌ها بود که حتی برای رضای خدا و یا چه میدانم اگر کمونیست باشیم برای رضای پرولتاریا و نه بورژوا یک بار هم خواننده را در تضادی که قهرمان در آن گیر کرده باشد که خواننده را نیز از سُر خوردن داخل متن به افق راهنمایی کند و لحظه‌ای کتاب را کنار بگذارد و بیندیشد و بگوید چرا؟ و برود به خود و خاطرات خود و زندگی خود و اندیشه خود و خود و خود! و انگار که رمان را از دست می‌دهد دوباره برگردد به رمان! اما رمانی که روایت را به زیبایی هرچه تمام ولی سطحی جلو می‌برد این شانس را دارد که زودتر تمام شود.

بولوت‌ی که صداهایی می‌شنود و درگیری‌های شدید ذهنی و درونی دارد بصورت سطحی روایت شده و رفته حتی کمی کلنجار ذهنی یا درونی با نابرادریش، ناپدریش، ناخواهریش یا چه می‌دانم با دنیای اطرافش ندارد. یک بار گریزی به خاطره‌ای که حاصل از تضاد بوجود آمده در عالم عینی برای بولوت باشد زده نشده. ولی تا جا دارد زیبایی‌های صحرای زندگی بولوت بیان شده و چقدر هم لذت بخش ولی گذرا! چقدر هم برای من آشنا بود این خاطرات بولوت در صحرا! گرچه قسمتی از آن مرا گیج کرد که آیا گوسفندی که یونجه زیادی خورده و باد کرده (نمی‌دانم اصطلاح فارسی آن را درست آورده‌ام یا نه ولی ما می‌گوییم "کؤپوبدو" ) را خون‌گیری می‌کنند همانطور که ناپدری بولوت کرد!؟ به هر حال، منتظر حادثه‌ای انسانی، حسی انسانی، درکی انسانی بودم از بولوت یا بالاش و یا هر کدام از افرادی که می‌توانست بیشتر پرداخته و پرورش یابند بودم. آیا تنهایی بولوت در جامعه‌ی دهاتی خود باعث می‌شود که فقط به فکر پریدن از بامی به بامی باشد تا 17 سالگی اتفاقی حتی جزئی برای وی رخ نداده است؟ حتی کمی چشم چرانی!؟

در صفحه‌ی 365 که بالاش نمی‌تواند تصور کند پدرش چرا عوض شده و چگونه شده است که اینگونه شده است؟ کمک‌های تصویری‌ای به ذهنش می‌آمدند و گریزهایی به جاهایی یا به کارهایی، چه می‌دانم! آخر با یک تحلیل خام نوشتاری بدون اینکه نیم‌نگاهی به انتظار خواننده منتظر و یاغی نسبت به متن، داشت که نمی‌شود گذشت، آن هم از این تضاد به این با ارزشی! یا چرا بالاش کاملا پدر نشده؟ بالاشی که از مرز، آنهم مرزی که یک بار دیگر اسمش را با رسمش خوانده بود (حالا برای چه؟) به‌سوی وطن برمی‌گردد، این معنای کامل پدر شدن نیست؟ یا فقط پشت پایی به روسیه است؟ گمان نمی‌کنم وطن‌پرستی برای بالاشی که بالای [فرزند] دوساله‌ی خود را در آغوش دارد به اندازه‌ی حسی باشد که به امیرحسین ملوسش دارد و می‌خواهد با نوک دماغش لپ‌های پسرش را نوازش کند! چرا بالاش هنوز کاملا بابا نشده؟ و شاید به این دلیل است که هنوز ماجرای مرز رخ نداده!! و این مطلبی است که برمی‌گردم به آن!

همه‌چیز را که نمی‌شود گفت. پس نشان دادن را برای چه گذاشته‌اند؟ اگر اختلافات و تضاد بالاش با باباش نشان داده می‌شد به جای گفته شدن یا روابط او اگر مهربانی مادر بزرگ ناتنی بولوت با او نشان داده می‌شد اگر نرگس حتی یک بار حضور مرئی داشت در رمان اگر یک رفتار را از امیر یا همان آرشام می‌دیدیم نه می‌خواندیم. داستان‌های فرئی از هیچ کسی ندیدیم و نخواندیم، آخر مگر زیبایی صحنه گم شدن گاو هدیش می‌تواند به زیبایی رابطه‌ای کسی با کسی با تمام تضادها و نبایدها و بایدهایش باشد. حادثه‌ای انسانی با تمام بود و نبودها و باید و نبایدهایش.

ماجرای گم شدن اسب حیدر و پیدا شدن آن، در صفحه‌ی 352 آن هم بصورت فشرده در یک و نیم صفحه برای دوباره و دوباره گفتن این جمله که «ومن هیچ حیوانی را ندیدم که از رحم و شفقت بویی نبرده باشد، و من حیوان نیستم». خوب این که نشان داده شده در کل رمان! کاش این ماجرا به تیغ پرداخت چوخوف سپرده می‌شد و به جای آن این بولوت بیچاره کاری نباید، رابطه‌ای نباید، یا احساسی نباید به کسی پیدا می‌کرد! (که همه این نبایدها باید است و نمی‌دانم چرا نباید؟!) و انسان‌تر بود! و این هیچ نیست که می‌گویم تنها ترشحات ذهنی یک خواننده‌ی خواننده گراست. اگر قبول کنیم مؤلف مرده، چرا متن را و یا خواننده را زنده نکنیم؟

بولوت‌ی که زیادی میدانست و نه به سنش نه به محیط پرورشش پرورده شده بود! این 17 ساله‌ای که از دوسالگی ظلم ناپدری و نادهاتی بودن با اهالی را کشیده و چوپان بوده و خورد وخوراکش سیب‌زمینی و دوغ و نان بوده و مدرسه هم ندیده (یا اگر دیده به زور معلم بد اخلاق!) طوری حرف میزند و انتظار دارد که بیندیشد که نه به سنش نه به موقعیت هیچ ندیده‌اش می‌خورد اگرچه او با دو چشمهایش چه چیزها که ندیده!

و بولوت بیچاره دیگر خیلی بیچاره نشان داده‌شده یا گفته شده! کش داده شده در بدبختی این بدبخت! صفحه‌ی 334 است و همه‌چیز داستان معلوم! بجر اینکه بدانم بولوت به کجا می‌خواهد فرار کند. پس چرا کش می‌دهی لامصب؟ به نظر (حداقل به نظر من!) متن تا جایی می‌تواند دوام بیاورد که خواننده هنوز نتوانسته همه چیز را سر جای خود بگذارد. یا هنوز گیج است و یا هنوز کنجکاو. حداقل اینها می‌توانند دلیلی برای کش دادن یک نوشته باشند و این که جمع کردن خرده ریزهای افتاده و مانده. به جز این چرا وقتی دست نویسنده رو شده و اتفاق لو رفته باید متن کش داده شود؟ این دیگر برای یک خواننده‌ی عادی هم غیرعادی است.

و هنوز به خواندن مشتاق بودم و باز هستم و این به علت حضور گاه گاهِ نویسنده (که من خوشم می‌آید) در متن. پاراگرافی است که نویسنده به عنوان نویسنده و نه به عنوان راوی یا قهرمان حضور می‌یابد و توضیحی می‌دهد و شایسته هم هست و زیبا. و پاراگرافی را خارج می‌کند و خواننده را می‌نشاند روبرویش و برایش می‌گوید چیزی را که باید بگوید. و اگر مثال بزنم می‌توانم صفحه‌ی 269 را بگویم که از همه بیشتر برای من لذت بخش‌تر بود!

انگار داستان و رمان بریده‌ای از زندگی است و باورپذیر باید باشد. اما اگر نویسنده بتواند در وسط متن و بتن کار خواننده را آگاه کند که: هی چی خیال کردی؟ فکر که نمی‌کنی این واقعیت است؟! نه همه‌ی این‌ها دروغ محض است! و گمان نمی‌کنم خواننده به نویسنده باور کند (حداقل اینجایش را!) و مگر واقعیت چیست اصلا؟ کسی می‌تواند بگوید چه واقعی و چه ناواقعی است؟ و این است فلسفه‌ی حضور بجای نویسنده در متن. و چرا بگریزیم از آن؟

اما گاهی از دستش در می‌رود و شاید هم شیطنت می‌کند که حرفش را از زبان قهرمانش می‌زند که شاید زننده باشد، مثلا صفحه‌ی 288 را می‌گویم که آن حرف از دهان بولوت نیست، یا نیازی نیست که گفته شود! و باز هم می‌گویم چرا زمانی که می‌شود نشان داد حرف زد؟!

گفتم زمان! می‌خواهم برگردم به مطلبی که قبلا قولش را داده بودم. و آن توالی زمان. زمان روایت‌های دوگانه که تا نصف داستان بصورت کاملا خطی (البته با پیچ و تاب توانا و زیبای دو روایت از دو نسل و بلکه سه نسل) پیش می‌رود یکهو بهم می‌خورد! بدون هیچ دلیلی (حداقل دلیلی که من از آن سردربیاورم!) اگر زمان را به هم می‌ریزیم به خاطر ذهن است که قانونی برای توالی زمان ندارد و خاطراتی که مرور می‌کند پس و پیش کردن آن برای آن کاری ندارد. ولی وقتی ما داریم روایتی را روایت می‌کنیم (محاکات) آنهم از بیرون و نه از درون تنها می‌توانیم با نوشتن و بعدا کپی کردن آن در جای دیگر توالی زمان را به هم بریزیم. بدون قرینه (گیریم در گفتگوی ذهنی بدون قرینه هم میتوان این کار را کرد!) چرا این کار را کنیم و زمان روایت‌هایی که باید پشت سرهم باشند را به هم بریزیم و کسی را عصبانی کنیم!؟ آیا پیچ و تاب خوردن دو روایت که به زیبایی هم بیان شده و تاب خورده کافی نیست و چرا باید آن را عجیب کنیم؟

واقعا قصد نویسنده از این آشفته کردن توالی زمان چیست؟ داستان کاملا بصورت خطی و نیز رئال آمده و از بیرون هم روایت می‌شود. مگر این که بخواهیم آشفتگی ذهن بولوت را و هذیان دیدن و شنیدنش را به داستان مرتبط کرده و بخواهیم زمان را نیز هزیان‌وار جلو ببریم.

رمان تمام شده. هم لذت بردم هم حسرت! چه دیالوگ‌هایی که می‌توانست داشته باشد این رمان، حداقل همه از دهان یک نفر نباشد، حداقلِ حداقل گفتگوها دیگر نباید به سبک و سیاق نوشتاری متن بود! کافی بود جملات گفتاری کمی طولانی باشد، می‌دیدی عین نگارش متن است! و بزرگترین حسرتی که بردم، زیبایی این رمان می‌توانست به زبان مادری نویسنده و من باشد که نشد! چقدر رد زبان خودم را در جای جای متن زدم (ترکی‌ها را نمی‌گویم، فارسی‌های دقیقا از ترکی برگشته را می‌گویم!)

و همین است که است!



[1] تمامی ارجاعات با توجه به چاپ پنجم رمان می‌باشد.

  • شریف مردی

 

 

اون ایل بوندان قاباق، 1383، نیگار خیاوی «شهَرین جیریغیندا نیگار...» آدلی شعر کیتابینی یاییدی. اون ایل سونرا ایسه، 1392ده، رقیه کبیری «ایچیمده‌کی قیز» آدلی حیکایه توپلوسونو یاییما بوراخدی. ایکی دَیرلی یازارین آدلارینی چکدیییمدن باشقا کیتابلاری دا اولموش، اولاجاق دا؛ اوره‌کدن ایسته‌ییمدیر بو.

 

 

ایکی تورک قادین، ایران چرچیوه‌سینده چالیشان صنعتچیلردیر بونلار. دیللری و جینسلری اوچون قایغیلی و تانینمیش اینسانلار. خانم خیاوینین «الیمده اللی بارماق» شعر توپلوسوندا، «سو سوناسینا بنزر قیز» «کافتار بَی»لره پؤسکورمکده‌دیر سؤزلرینی. رقیه خانیم «تورک قادین اولاراق و اؤیکوچو، تورپاغیمین قادینلاریندان آنادیلیمده یازماق قایغیسی واریم» دئییر. یعنی قایغی اوزره اینجه صنعته یاناشان دا دئیه بیلَریک بلکه بونلارا! او اوزدن فئمئنیست‌یانا اَله‌شدیری آچیسی ایله یاناشساق ایکی دیَرلی شاعیر و اؤیکوچو صنعتیچیلرین اثرلرینه، اونلاری ایچَرن قادینسال دویغولارا راستلاشاریق بلکه.

 

 

توپلوموموزو چولغایان ائرکک اگه‌من[1] چرچیوه‌ده ایکی فئمئنیست قادین هانسی آچیدان قونویا باخماق ایسته‌میش؟ هانسی ائرکک اگه‌من یاپیملاری اَله‌شدیرمیش؟ قادینلاری نئجه گؤسترمیش؟ اثرلرین یاپیسی ائرکک اگه‌من‌می یوخسا اونو نقده چکمک‌می؟ باجارمیش‌می قادینا گله‌نک‌سل باخیشی اؤتوب کئچسین؟ یوخسا اؤزو ده اثرینده یایغین ایدئولوژیده ایتیب باتمیش؟ آنجاق قویدوغوم سورولاری چؤزمک اوچون فئمئنیست‌یانا نقدین مئتودولوژیسی ایله یالنیزجا ایکی اثره (هر یازاردان بیرینه) گؤز گزدیرمک ایسته‌ییرم. هر حالدا فئمئنیست‌یانا باخیشلا متنه یاخینلاشماغین چئشیتلی قولو وار[2].

 

 

بللی‌دیر آدلارینی گتیردیییم یازارلارین بوتون اثرلرینه یاناشماق ساده‌جه بیر یازیدا اولماز؛ بونون اوچون ده بیر شعر نیگار خانیمدان و بیر اؤیکو رقیه خانیمدان سئچدیم. سئچدیییم بو اثرلرین اؤزللیک‌لری ایسه، ایکیسینین ده آنلاتیجیسی قادین و اونون داورانیشی حیات یولداشینین قارشسیندا اولماقلاریدیر. بوندان قاباق «قادین‌شاهلیقدا بوی آتان ائرکک‌شاهلیق!» آدلی یازیمدا رقیه خانیمین «ایچیمده‌کی قیز» آدلی اؤیکوسونه، همن آدی داشییان کیتابیندا، فئمئنیست‌یانا گؤز گزدیرمیشم. اونو تیکرار ائتمک ایسته‌میرم دوغروسو. نه ایسه اؤتری باخیشلا بئله آچیقلایا بیلرم بو اؤیکونو:

 

 

اؤیکوده آنلاتیجی قادین اولاراق، چلیشکیلی دویغولاری ایله ائلچیسی قاباغیندادیر. قیز، ائلچیسی اولان «جوجه جاواد»ین آردیجا گئدیر. اونلار دانیشا دانیشا فرقلی دویغولار قیزین ایچیندن سسله‌نیر و «او دوداقلارلا اؤپولمک هوسی» قیزغین قیزغین ایچیندن قالخیر قیزین. «جوجه جاواد» نئجه دئیَرلر، قیزین فرقینده دئییلدیر هئچ! جینسل دویغولار قیزده‌دیرکی دالغالانیر! اوغلان «چوخ شستلی، بویلو بوخونلو» داغی ائنمک فیکرینده‌دیر یالنیز. و اؤیکونون سونونا چاتا چاتا، قیز بیردن ییخیلیر و اوغلانا ساری سورولور. اوغلانین آیاغینا دوشور دئیه ده بیلَریک. «کاش اونا توخوناسان» دئیه دئیه ایچیندن، قیزین اؤپولمک آرزیسی یئره یاخیر بیله‌سینی...

 

 

نیگار خانیمین «منیمله یاشایان کیشی!» آدلی شعری «شهَرین جیریغیندا نیگار...» کیتابیندا ایسه قادین شاعیردیر دویغولارینی حیات یولداشینا آنلاتیر. شعره گؤز گزدیرسک:

 

 

«نه یازیق کی،/ شاعیر آروادین وار... [...] شعریمده شیرین... شیرغان/ دادین وار...! [...] منی اؤلدورمه‌مه‌یه سؤز وئریبسن... [...] پئنجه‌یینین دوشن دویمه‌سینی ده/ اؤزون تیکدین!/ منی اوتاندیردین، مهربان باخیشینا بوکدین. [...] مطبخه گیریب،/ هر بوجاغیندا شعر گؤرموشم! [...] بیلیرم... باغیشلایاجاقسان!/ ... اوتاندیریب منی،/ شعریمه قولاق آساجاقسان!»

 

 

قادین شاعیرین اوره‌یی اؤز حیات یولداشینا یانیر؛ چونکو اونون آروادی شاعیردیر! اونوتمایاق بوتون «دویغولو» اینسانلارا توپلوم ایچره «شاعیر» دئیه سسله‌نمه وار. او اوزدن قادین اولماق، دویغوسال اولماق/داورانماق، دردینی آنلاتماغا چالیشان قادین اولماق، یعنی «شاعیر قادین» اولماق، یازیقلیق گتیرن اولماق دئمکدیر. اونون اَرینه اورک یاندیرماق لازیمدیر اؤزونه دئییل.

 

 

آمما اوتانماغا نه وارکی، آنجاق شاعیرین شعرینده اَری دادلی دادلی ایفاده اولونور. «شیرین شیرغان» دادی وار شعرینده. دئمک قادین شاعیر اؤز سؤزونو اونودوب اَریندن دئییر؛ دئمیش ده! کیشیسینی آنلاتیر یالنیز.

 

 

شاعیرین سویوق باخیشی، کال داورانیشی هامیسی اَرینین گولومسه‌مه‌یی ایله (اونون بؤیوکلویو ایله دئمک) باغیشلانیر. اؤز قیریلمیش دویمه‌سینی تیکمک‌له آروادینی اوتاندیریر، مهربان مهربان گولور. و مطبخه گیرمک شعر یازماق دئمک‌دیر! (مطبخ قادینین ایلهام قایناغی!) نه ایسه بونلارین هامیسی باغیشلانمالی سوچدورسا؛ شعر یازماق (سؤزونو دئمک!) شاعیر قادینا، باغیشلانمامالی ایمیش سانکی. اومار اومماز «بیلیرم... باغیشلایاجاقسان!» دئییر و اوتاندیراجاقسان دا «شعریمه قولاق آساجاقسان!».

 

 

گله‌نکسل باخشیلا یاناشساق، «آروادی گرک گئجه کام آلیب، گونوز دؤیه‌سن» دئمه‌یه نه وارکی بو شعری ائشیدندن سونرا، میرت دا اولسا بئله. اَن آزی بئله بیر شئیلرین قوخوسو گلیر. «اؤلدورمه‌مه‌یه سؤز وئرمک»، «مطبخه گیریب/ هر بوجاغیندا شعر» گؤرمک، قادینی «اوتاندیریب» شعرینه (سؤزونه، دردینه، دویغولارینا) قولاق آسماق؛ سؤزو هارا آپاریب چیخارا بیلر گؤره‌سن؟

 

 

ائرکک کاراکتئر اورتادا اولدوغو اوچون قادین شخصیت اونون باشینا فیرلانا فیرلانا یارانمیش بو ایکی اثرده. «ایچیمده‌کی قیز» بیر اؤپوجوک دیله‌یی ایله ائرکه‌یین آیاغینا ییخیلیب ساریلیر، «منیمله یاشایان کیشی» ایسه شعرین، وارلیغین و دویغولارین بوتون قایناغی اولاراق یئر آلمیشدیر.

 

 

توخوندوغوم ایکی اثرین ایچسَللییی ائرکک اگه‌من‌می‌دیر؟ اؤزت اولاراق سؤزلریمی ییغیشدیرسام؛ بو ایکی اثرده قادیندان وئریلن دوروم ائشینین قاباغیندا بئله‌دیر: هوَسلی، هیجانلی؛ اوتانقاج؛ سیخینتی ایچینده چابالایان (سؤزونو دئیه بیلمه‌ین/سؤزو اولمایان)؛ گؤوَنسیز؛ باغیملی. و ائرکک کاراکتئرین اؤزللیک‌لری ایسه: بؤیوکلوک ائدن (بزرگوار)؛ شستلی بستلی/ ائنلی کورَکلی؛ سویوق؛ مرکزده اولان؛ باغیمسیز.

 

 

بئله‌لیک‌له هر ایکی اثری، یازارلارینین قایغیلارینا رغمن ائرکک اگه‌من ایدئولوژیسی قاپسامیشدیر. نه ایسه بلکه باشقا آچیدان دا یاناشا بیله‌ریک بو ایکی اثره. بیر داها اثردن باغیران سؤزلره یاخشیجا قولاق آسا بیلسک؛ بلکه سیخینتی ایچینده اولان قادینین باغیردیغی سؤزو، جیلخجاسینا دئیه بیلمه‌یه‌جک سؤزو ائویریب چئویرمه شکلینده دئمه‌یی ائشیده بیلریک!

 

 

«ایچیمده‌کی قیز» اؤیکوسونده، قیز دوغوردان ائرکک اگه‌من یاپییا اویماسا دا (ایچینده پؤسکورن بیریسی وار!) مجبورن گله‌نک‌سل داورانیر. ائرکک اگه‌من یاپیلارا اعتیراضی وار، نه  ایسه دیله گتیره بیلمیر. بو آرا:

 

 

هئچ بیلمیرم نه اولور. بیردن ییخیلیرام. یئرده اوزاناقلی وضعیت‌ده اونا ساری سوروشورم. ایچیمده‌کی قیز «کاش اونا توخوناسان» ـ دئییر. اوندان بیر آز قاباقدا بیر داشا توخونوب دایانیرام. [...] ایچیمده‌کی اورتایا آتیلیر. قول‌لاریمی توتوب، اونا ساری اوزالدیر. او ایسه بیر اَلی ایله کوره‌ییمدن، او بیری اَلی ایله ده اَلیمدن توتوب منی یئردن قالدیریر. ایستی نفسی اوزومه دَییر. دونموش یاناقلاریم قیزیشیر. پالتارلاریمین قارینی چیرپیرام. ایچیمده‌کی، آز قالیر آغلاسین.

 

 

اونا [جوجه جاوادا/ ائرکه‌یه] توخونماق یئرینه داشا توخونماق چاتیر قیزا. نه ایسه اوغلانین قوجاغینا یئتیشیر سونوندا. آمما ندن ایچینده‌کی قیز آز قالیر آغلاسین؟ دئمک کامیا یئتیشمیش و سئوینج آغلاماغی‌دیر بو. بلکه قیزین یاشادیغی اورتامی و اؤزل‌لیک‌له گله‌نه‌یی نظره آلساق؛ خانم کبیرینین یاراتدیغی (اونو نقده چکدییی!) توپلوم ائله زویگش یول ساهمانلاییب کی گله‌نک‌لر زوروندا قیز ییخیلسین و ییخیلیرسا اوغلانا ساری سویروشسون.

 

 

آمما نظره گلیر بئله بیر سونوجا وارماق چوخ دا اؤیکونون بوتونلویو ایله بیر یئره سیغیشمیر. اؤزللیک‌له اؤیکونون سون بؤلومو، توپلومون بئله‌نچی نقده چکمه‌یینی گؤسترمیر. یعنی ایدئولوژیسینده قاریشیقلیق وار اؤیکونون. و اوغلان ائله سرت کی، قیز ییخیلمایینجا اونا ایستیلیک (ایسته‌یینه اؤنم) وئرمیر. دئمک هر ایکی جینس‌ده اولان جینسل دویغولار، بو اؤیکوده، قیزی او قدر سیخینتی ایچینده باسمیش کی، ساده‌جه اؤپوجوک هوه‌سی اونو (قادین جینسینی!) ییخاجاقدیر سونوندا؛ او دا ائرکه‌یین آیاغینا. بوردا توپلوم‌دا اولان قیزا باسقی‌می نقد اولور یا قیزلارا «هوه‌سلی اولماقدان ساقین یوخسا ییخیلیرسان» دئمک ایسته‌ییر؟ اؤیکونون داوامی موسیقیلی و ایستی اورتامی اولدوغو اوچون نظره گلن «ائرکه‌یین قوجاغینداسان اگر، یاشام داها گؤزل اولاجاق» دئمه‌یه چالیشمیش! یعنی قیز ییخیلمادان هاوا سویوق، کولک کوشولده‌مه‌ده، یورغونلوق و تیتره‌ییب قورخماق وار. نه ایسه ائرکک کاراکتئر قیزی قوجاغینا آلینجا، داها گؤزل گؤرونتولر، گولوشلر وار. آرتیق آنلاتیچینین ایچینده‌کی قیز دا آغزی آچیلا قالمیش سوسور. ائرکک اگه‌من یاپیلاری اَله‌شدیریرکن، ایستر ایسته‌مز منتقد اؤزو ایچینه قاپیلمیشدیر.

 

 

«منیمله یاشایان کیشی!» شعرینه گلینجه، دوروم داها فرقلی‌دیر آرتیق. اؤزللیکله کیتابین آدی «شهرین جیریغیندا»ن «نیگار»دیر باغیریر سؤزلرینی. و بو ایمگه‌یه گؤز آتساق، سیخینتی ده اولان بیرینین سؤزلرینی دینله‌یه بیلریک بلکه.

 

 

«منیمله یاشایان کیشی!

 

 

یوللارینی پایلاشان کیشی!

 

 

نه یازیق کی،

 

 

          شاعیر آروادین وار...»

 

 

کیشی! نه یازیق کی سنین آروادین شاعیردیر! شاعیر دئمک، سؤزلرینی گؤزل گؤزل سؤیله‌یه بیلمک دئمک! جسارتلی دئمک! یازیق کیشی، نه یازیقسان کی قارشیندا سؤزلرینی دئیه بیلن (بلکه ده طنز ایچینده آجی دیلی اولان!) آروادین وار. کیشی و توپلوم نه یازیق‌دیر کی اوردا «قادین شاعیر» اولونجا اونا اورک یانسین گرک. آیرونی[3] شعرین ایلک باشلانیشیندان یارانمیشدیر.

 

 

«آمما سئوین!

 

 

سئوین کی،

 

 

شعریمده شیرین... شیرغان

 

 

                   دادین وار...!»

 

 

«قادین شاعیر» سؤزلرینی دئمه‌یه اؤنجه اَرینه باج وئرمه مجبوریتینده‌دیر. قادین جینسی سؤزونو دئمه‌یه جیسارت ائدیرسه بو توپلومدا کیشیسیندن دانیشمالیدیر! قادین شاعیردیرسه شعرینده اونونلا یاشایان «کیشی شیرین... شیرغان» دادلی اولسون گرک. ائرکک اگه‌من ایدئولوژیده قادین کیشیسینین سؤزوندن چیخا بیلمز، جایماق یئری یوخ! اودورکی شاعیر ائرکک اگه‌من توپلومون سیمگه‌سی اولان اَرینه «سئوین» دئییر؛ آرتیق سندن و سنین شیرینلیییندن باشقا بیر سؤز دئمه‌یه‌جم.

 

 

شعرین قالانینی چؤزمه‌دن: بئله سونوجا نئجه وارا بیلَریک گؤرن؟ هاردان بَللیدیر سؤزلرین اؤزو یوخ ترسینی آنلاتماق ایسته‌میش شاعیر؟! بلکه شاعیر دوغرودان اوره‌یی شاعیر قادینلاری اولان کیشیلره یانیر؟ آجی طنزین نیشانه‌سی هاردادیر بو شعرین؟ آیرونیسی هاراسیندادیر؟

 

 

«گؤزلریمه باخیب،/ منی اؤلدورمه‌مه‌یه سؤز وئریبسن...» [...] گوله گوله بعضن،/ پئنجه‌یینین دوشن دویمه‌سینی ده اؤزون تیکدین!»

 

 

اؤلدورمک اوقدر ده قولای دئییلدیر. «سویوق باخیش»ین، «آجیقلی، کال داورانمانیش»ین سونوجو دا چتین اؤلدورمک اولار، ائرکک اگه‌من توپلومدا بئله. نه ایسه کیشی آروادینا سؤز وئریر اؤلدورمه‌سین اونو. بوندان آیدین آجی طنز اولا بیلرمی؟ اؤلدورمک قصدی اولان کیمسه آچیقجا آدامین گؤزونه باخیب «اؤلدوره‌جم سنی» دئیر یوخسا!؟ نه ایسه اَن بؤیوک بؤیوکلویو ده کیشی قادینین حاققیندا گؤرور و «گوله گوله بعضن پئنجه‌یینین دوشن دویمه‌سینی ده اؤزو» تیکیر. یعنی بو او قدر دئمه‌لی بیر اولایدیر کی «منی اوتاندیردین» بو ایشله! بو بؤیوک فداکارلیقلا. تعجب علامتی ده گئرچکدن گلمه‎لیدیر بئله ایشین قارشیسیندا. جیریقدا اولان وارلیقدان بئله سؤیله‌مکدن باشقا سؤزونو دینله‌ین ده اولماز آرتیق!

 

 

آنجاق هر بؤلوموندن آجی و دوشوندوروجو بوراسیدیر:

 

 

«منیمله یاشایان کیشی!

 

 

                   بو آخشام دا...

 

 

هه...! یئنه شعر یازمیشام...

 

 

مطبخه گیریب،

 

 

          هر بوجاغیندا شعر گؤرموشم!»

 

 

ائرکک اگه‌من توپلومدا یاشاییش کیشینی دیشاری، قادینی ایسه ایچه‌ری، مطبخه ایسته‌میشدیرسه؛ «منیمله یاشایان کیشی!» دیقت ائت کی یئنه «مطبخه گیریب شعر یازمیشام...». سن مطبخی منه محبس ائدیبسن ده سؤزلریمی دئمیشم آنجاق. بو باسقییا اَییلمه‌میشم. آجی طنز دیلی شعرین سونوندا دا گؤزده‌دیر آچیقجاسینا. قادین شعره دؤنور، سؤزو وار، بونون قارشیسیندا کیشی (ائرکک اگه‌من توپلومو یامسیدان کیشی) اونا مینت قویاراق دینله‌ییر «... اوتاندیریب منی،/ شعریمه قولاق آساجاقسان!».

 

 

بئله ایسه خانم خیاوری «منیمله یاشایان کیشی!»نی تمثیل ائده‌رک، توپلومدا قادین اوزه‌رینده اولان بوتون باسقیلاری لاغا قویموش بیر دیلله سؤیله‌ییر. او «منیمله یاشایان» آنجاق بوللو بوللو فرقی اولان «کیشی»نی گؤزلجه تمثیل ائتمیشدیر شعرینده. توپلومون «جیریغیندا»دیلار قادینلار، سؤیله‌مک ایسته‌ییر بوتونلوکله. و بو توپلومون قادینلاری باسقی آلتیندا (جیریق‌دا) ساخلادیغینی نقد ائدیر.

 

 

 

قایناقلار:

 

 

خیاوی، نیگار. «شهَرین جیریغیندا نیگار...». تبریز، 1383.

 

 

ـ ـ ـ ـ . «الیمده اللی بارماق». یاشماق درگیسی: یاشماق سیرا کیتابلاری 20، 1386.

 

 

کبیری، رقیه. «ایچیمده‌کی قیز». نشر یاران، 1392.

 

 

ـ ـ ـ ـ . «جنس دومِ کدام جغرافیا؟». گؤزه‌نک، سایی 11، 7نجی ایل، (1393): 75 ـ 74.

 

 

مردی، شریف. «قادین­شاهلیقدا بوی آتان ائرکک­شاهلیق».

 

 

 

 

[1] مردسالار.

 

 

[2]  ادبی نقدین آخیملارینی تانیتدیران کیتابلاردا بوللو بوللو یاخینلاشما و متنه قارشی آراشدیرما مئتودو آچیقلانمیشدیر. پروفوسور حبیب (M. A. R. Rafey HabibA History of Literary Criticism آدلی کیتابیندا افلاطوندان بوگونکو گونوموزه گلن ادبی نقدین تاریخینی یازاراق، کیتابینین 26نجی بؤلومونده فئمئنیسم قورامینا توخونموش؛ اونو یالنیز ییرمینجی عصرین اولایی اولاراق سانمیر و اسکی یونانا باغلاییر کؤکونو؛ سافو (Sappho) و آریستوفانین (Aristophanes) ایشلرینده گؤرمک اولور دئییر. آنجاق عملی نقد اوچون Lois Tyson، Charles E. Bressler و Peter Barry یازدیغی کیتابلاریندا ایشاردیقلاری فئمئنیست‌یانا نقد بؤلوم‌لر (و اونلارین تانیتدیردیقلاری کیتابلار) یارارلیدیر. Lois Tyson و Charles E. Bresslerـینکیتابلاری ایراندا فارسجایا ("نظریه‌های نقد ادبی معاصر" و "درآمدی بر نظریه‌ها و روش‌های نقد ادبی") چئوریلمیشدیر.

 

 

[3] سؤزو یازار دئییر، آنجاق قصدی او سؤزدن اونون ترسیدیر، ایچینده طنزی ده وار. پارادوکسدان داها گئنیش آنلاملیدیر آیرونی. بو دئییمی آرتیق تانیماق اوچون Douglas Colin Muecke یازدیغی  Irony کیتابینا باخا بیلرسیز (بو کیتاب فارسجایا چئوریلمیشدیر).

 

 

  • شریف مردی